qıylamaq

1.

f. Qıy vurmaq, qışqırmaq, haray çəkmək, bağırmaq, səsləmək, qışqırıb çağırmaq (bax qıy 1).

2.

f. məh. Qıy (qaytan) keçirmək, qıya tutmaq (bax qıy 2).